اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشـم سمرقند و بخــارا را
اگر آن تــرک شـــــیرازی به دســت آرد دل ما را
به خال هندویش بخشــم سر و دســت و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز ملک خویش می بخشد
نه چون حــافظ که می بخشـد سمرقند و بخــارا را
اگـر آن تــرک شــــــیـرازی بـه دســت آرد دل مـا را
به خــال هنــدویـش بـــخشــم تـمـام روح و اجــزاء را
هر آنــکس چیز می بخشــد بســی مردانـه می بخشــد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دســت و تن و پا را به خــاک گــور می بخشند
نه بر آن تــرک شــــیرازی که شور افکـنده دل ها را